Column Zondagskrant

Krista op het paard als cowgirl

zondagskrant

ARNHEM – De Arnhemse exwereldkampioene
kickboksen
Krista Fleming bezoekt steeds
een sportvereniging en neemt
deel aan de trainingen en/of
lessen die daar worden gegeven.
Zij vertelt over deze ervaring
in dé Zondagkrant Arnhem.
Deze keer is zij te gast bij
de Kiowa Ranch.

‘‘Het is zaterdagmiddag en ik
ben uitgenodigd om te leren
western rijden op de Kiowa
Ranch. Ik heb jaren paard gereden
in mijn jeugd en ik ben
erg benieuwd of ik het nog een
beetje kan…… Samen met
mijn zus een twee vriendinnen
stappen we de ranch binnen.
De eigenaresse zet me direct
aan het werk! “Hier heb je een
halster! We moeten nog twee
paarden uit de wei halen’’, roept
ze. Mijn laarzen blijven hangen
in de modder en mijn paard
heeft echt geen zin om mee te
gaan, maar dat alles hoort erbij.
Paardrijden vergt erg veel
tijd, passie en liefde. Het gaat
immers om de band met een
dier. Nadat we met z’n vieren
de paarden geborsteld en opgezadeld
hebben, krijgen we
de opdracht om een cap op
te doen. Een cap is verplicht
met western rijden. Wat jammer
zeg! Want ik had gehoopt
dat ik een leren cowboyhoed
zou krijgen. Als we met z’n vieren
in de bak staan krijgen we
een aantal instructies van Inge.
Ze vertelt hoe we onze benen
moeten gebruiken en hoe we de
teugels moeten vasthouden. Ik
vind het western zadel heerlijk
om op te zitten, het lijkt wel een
ligstoel. Inge vertelt ons tijdens
het rijden wat we moeten zeggen
en doen om het paard te
laten luisteren. Het valt me op
dat de paarden direct reageren
als je het juiste woord zegt. Bij
‘ho’ gaan ze stil staan. En als
je ‘walk’ zegt en een beetje benen
geeft, dan gaan ze direct
al lopen. Het gaat allemaal een
stuk makkelijker dan dat ik had
gedacht. Totdat we leren galopperen
en ik erachter kom dat
mijn paard liever lui dan moe
is. ”Harder aansporen, harder’’,
schreeuwt Inge. Ik denk bij mezelf:
‘Nog harder? Straks krijgt
ze buikpijn……, maar dan denk
ik terug aan vroeger, toen was
dat heel normaal. Op een gegeven
moment ontdek ik dat
ik de teugels als zweep kan gebruiken!
Ik hou de teugels in
mijn rechterhand en met mijn
linkerhand zwiep ik het uiteinde
van de teugels op haar kont
…..”Yoehoe nu voel ik me echt
een cowboy!!!! Met z’n vieren
galopperen we door de bak en
hebben we de grootste lol… Ik
denk terug aan de tijd dat ik
iedere dag op mijn verzorgpony
zat en nog geen verantwoordelijkheden
had…. O, wat was dat
heerlijk!’’
Kiowa Ranch, Kievitsstraat 6, Duiven,
tel. 06-40038521. Op de
Kiowa Ranch kun je losse lessen
krijgen, een tienrittenkaart kopen,
maar u kunt ook uw paard hier
stallen. Tegen inlevering van dit
krantenartikel krijg je 2.50 euro
korting op een les.

Voor het originele artikel klik hier: Artikel Zondagskrant

Column Zondagskrant

Krista traint met Orphan van Faassen

orphan

ARNHEM – De Arnhemse exwereldkampioene
kickboksen
Krista Fleming bezoekt elke
maand een sportvereniging en
neemt deel aan de trainingen
en/of lessen die daar worden
gegeven. Zij vertelt over deze
ervaring in dé Zondagkrant
Arnhem. Deze keer trainde zij
met de Arnhemse atleet Orphan
van Faassen.

‘De week voor het NK, besluit
ik contact op te nemen met
Orphan van Faassen. Dit is de
man die hoogst waarschijnlijk
vandaag, zondag 18 juli, bij de
eerste vijf van Nederland zal
eindigen op de baan bij de 5000
meter. Orphan staat regelmatig
in de krant, komt op tv en is een
voorbeeld voor veel andere lopers.
Vandaag mag ik meedoen
met zijn krachttraining op Papendal.
De training is van 10.00
tot 12.00 en ik vraag me af of ik
dat wel ga volhouden….
Aangekomen op Papendaal zie
ik Orphan staan wachten buiten,
hij staat te popelen om te
trainen en ik ook. Orphan traint
10 tot 12 keer per week en dat is
te zien! We beginnen met oefeningen
voor onze rompstabiliteit.
Ik moet over horden heen
stappen met een twee kilo bal
in mijn arm. Het lijkt simpel,
maar om de perfecte techniek
uit te voeren moet je wel aan
heel veel dingen denken. Na de
oefeningen met de bal, gaan we
naar de krachtruimte. Uit mijn
ooghoek zie ik de jeugdmeiden
van het nationale volleybalteam.
Ze staan te lachen en
te kletsen met elkaar. Ik geniet
enorm en voel me vereerd dat
ik hierbij aanwezig mag zijn.
Maar Orphan maakt me wakker
uit mijn droom en legt me de
volgende oefening uit. Ik moet
met een zwaar gewicht op mijn
schouder door mijn benen zakken
en dan drie setjes van twaalf
keer. Na twee setjes begin ik het
toch echt wel te voelen. Ik vraag
me af hoe het kan dat Orphan
met zijn 48 kilo dit zo makkelijk
kan uitvoeren. Hij lijkt
zo klein en zo dun, maar deze
man is enorm sterk! We doen
nog wat oefeningen met de bal
en wat oefeningen met kleine
gewichtjes en ik geniet enorm.
Orphan wordt steeds losser en
vertelt me dat het hardlopen
zijn passie is maar dat hij door
zijn passie helaas niet op zichzelf
kan gaan wonen omdat
het financieel niet haalbaar is.
“Huh, dus met 26 jaar woon jij
nog bij jouw ouders?’’, vraag ik.
“Ja, het kan echt niet anders! Ik
kan echt geen huur betalen van
het kleine beetje wat ik als topsporter
verdien!” Wat hij zegt,
raakt me heel diep. Ik voel met
hem mee, want mijn situatie als
topsporter was hetzelfde, zwaar
trainen en hard werken, ik weet
wat het kost om kampioen te
worden. Zijn ogen zeggen mij
genoeg. Hij gaat het vast nog
veel verder schoppen met deze
instelling en ik gun hem het
aller beste!’
Voor meer foto’s van onze
krachttraining op Papendal ga
naar mijn website: http://www.kristafleming.nl

Column Zondagskrant

Krista ziet zeilen wel zitten

ARNHEM-Het is een van de mooiste zaterdagen van dit jaar, de zon schijnt en het waait. Perfect weer om een zeilles bij te wonen op de Rhederlaagse meren bij het dorpje Lathum. Ik heb afgesproken met Tim (sportvriend), Leonie (Coordinator Buitensport) en Rick (zeilinstructeur) bij de zeilschool van Sportex Nederland.

Ik heb werkelijk geen idee wat me te wachten staat, maar een ding weet ik wel, ik ben gek op varen! Al je gedachten dwalen weg en je voelt je totaal vrij op het water.We beginnen met het klaarmaken van de zeilboot (een poly valk met graffell).

De termen vliegen me om de oren en ik probeer alles te onthouden maar dat lukt niet helemaal want aan mijn linkerhand probeer ik mijn hond vast te houden en met mijn rechterhand probeer ik het touw in mijn macht te houden. Ik dacht dat zeilen niet zo hard werken zou zijn….”We hebben enorm veel mazzel met het weer”grinnikt Rick.

“De wind staat perfect en op deze manier kun je veel leren!”. Ik kijk hem verbaasd aan en hou me stevig vast aan de kant, want we varen helemaal op de zijkant. Mijn hond kijkt me relaxed aan en is nergens van onder de indruk. Ik vraag me af waarom ik wel denk dat we gaan omklappen, terwijl Rick en Leonie, lekker aan het kletsen zijn. De stukken waarop we rechtdoor zeilen vind ik werkelijk prachtig….want dan hoef je niet zo hard te werken en dan kan je stiekem je ogen dicht doen en lekker wegdromen….”Met slechts 16 uur zeilles heb je het zeilen aardig onder de knie” vertelt Rick. Dat biedt perspectief, want dat zijn eigenlijk maar 8 lessen van 2 uur zeilen, bedenk ik me. Doelgericht als ik ben, kijk ik Tim aan. “Ja dat is een leuk idee, we gaan op zeilles en dan hebben we les 1 in ieder geval al gehad!”Rick en Leonie kijken ons aan en lachen.

”Jullie kunnen ook kajaks huren hier! Dat is ook hartstikke leuk om te doen en erg goed voor je lichaam!.”roept Leonie ons na.

Ik kijk om en weet dat dit niet de laatste keer is geweest dat ik op deze mooie plek ben……

Voor info over het zeilen of om andere water-activiteiten te doen in de omgeving neem contact op met Sportex Nederland:

Sportex Nederland
026-4425532
info@sportex.nl
http://www.sportex.nl

Actie tot 1 november 2010
Bij inlevering van dit artikel krijgt iedereen 7.50.- korting bij de huur van een zeilboot en
5 % korting op een zeilcursus!

Column Zondagskrant, Media

Zondagkrant van 2 mei “Krista gaat het luchtruim in”

Deze slideshow vereist JavaScript.

Arnhem-Tijdens de huldiging van sportkampioenen in 2007 ontmoette ik Ronald Termaat. Hij werd gehuldigd omdat hij Europees Kampioen Zweefvliegen was geworden. Ik zal die dag nooit vergeten want daar maakten Ronald en ik de afspraak om elkaars sport een keer samen te beoefenen.

Ik leek wel gek om ja te zeggen, want ik heb sinds een aantal jaren vliegangst. Natuurlijk vlieg ik wel, want if you think global you need to act global, maar toch als het niet hoeft dan liever niet. Dit jaar vond ik dat het tijd om mijn afspraak na te komen! Ronald had alles geregeld om met mij een rustig vluchtje te maken. Ik dacht we zijn een uurtje bezig en dan kan ik lekker gaan relaxen in de zon, maar helaas. Allereerst moet de “kist”, zo noemen ze het vliegtuig, in elkaar geknutseld worden. En dat vergt veel precisie en het kost tijd en kracht. Ik moest de randjes van de vleugels met plakband afplakken. Ik dacht: “een vliegtuigvleugel plakken, dat kan nooit goed gaan”. Toen alles gereed was, mocht ik met een parachute om instappen. Ook dat vond ik best vreemd, maar tegelijkertijd wel erg veilig! We werden door een kabel in een ruk omhoog getrokken en in no time zaten we in de lucht. Alles onder me leek op Madurodam! De eerste 30 minuten was ik zo van de planeet dat ik amper iets kon uitbrengen. Mijn lichaam was helemaal van slag, zo misselijk was ik. Ronald vond het ook verdacht stil en vroeg om de paar minuten hoe het met me ging. Ik dacht ik maar 1 ding: “Waarom doe ik dit???” Gelukkig begon ik me op een gegeven moment weer lekker te voelen. Ik genoot van alles wat ik zag en voelde me heel vrij! Ik mocht nog even sturen en dat was echt een kick om te doen. Het landen vond ik het aller leukste om mee te maken. We gingen recht naar beneden en dat voelde precies hetzelfde als in de achtbaan. Na het landen dacht ik klaar te zijn, maar dat was niet het geval. De kist moest uit elkaar gehaald worden, gepoetst worden en de plakbandjes moester er weer van af! Het is echt een kick om mee te mogen maken en het is helemaal niet zo eng, zeker niet als je met Nummer 2 van de Wereld mag meevliegen!

Voor het originele stuk klik dan op de onderstaande link:

archief Zondagkrant zondag 2 mei

En voor meer info over zweefvliegen, ga dan naar www.terlet.nl